روز نوشت

عزیز دل مادر سلام

امسال محرم متفاوت از سال های پیش است. با بابا که حرف می زدیم به این نتیجه رسیدیم که شاید سفر کربلا با آدم چنین می کند که عاشق تر می شود و شیدای حسین (ع) و یارانش. هرسال به عزاداری می رفتیم و در خانه مولا را می زدیم ولی امسال بسیار متفاوت شده است و حال و هوای من و پدرت خیلی فرق می کند. امسال هم مانند سه سال گذشته به همان هیئت میدان هدایت و جلسه دکتر انصاری می رویم و شکر خدا فکر می کنم جز معدود جلساتی باشد که روح عاشورا را یاد می دهند یعنی قرآن و خوشبختانه از اشعار نا مناسب و به اصطلاح گریه در آور خبری نیست! دکتر انصاری امسال تفسیر سوره واقعه را دارند(سه سال گذشته تفسیر سوره شوری بود) و نکات عجیبی را یادآوری می کنند که گاهی از آخرتم چنان می ترسم و از خدا شرمنده می شوم که نمی دانم چه کنم. بعد از 1 ساعت تفسیر و بیان ارتباط آیات با مسئله عاشورا و قیام آقا، فقط بخشی از مقتل را می خوانند که آتش به جگر می زند و بی هیچ شاخ و برگی کافیست که دلت پربکشد برای غریبی آقا. به نظرم اگر همه هیئت ها با تکیه بر مفاهیم قرآنی مطالبی را ارائه کنند قطعا دید بسیاری از جوانها نسبت به خیلی مسائل عوض خواهد شد و شاید این گزینشی اجرا کردن دین در میان ما از بین برود. امید وارم به برکت این شب و روزها و به حق دعای امام حسین برای شیعیانش خدا تو را به ما عطا کند و امیدوارم تو از شهدای راه امام زمانت باشی!

پ ن: دعوت نامه ها برگشت خوردند!