برای زيبا ترين ماه خدا

آنکه از فرط گنه ناله کند زار کجاست؟                 آنکه زاغيار برد شکوه بر يار کجاست

باز ماه رمضان آمد و بر بام فلک                        می زند بانگ منادی که گنه کار کجاست

سفره رنگين و خدا چشم به راه من و توست       تاکه معلوم شود  طالب ديدار کجاست

بار عام است خدا را به ضيافت بشتاب               تا نگوئی که در رحمت دادار کجاست

مرغ شب نيمه شب ديده به ره می گويد            سوز دل ساز بود ديده بيدار کجاست

ماه رحمت بود ای ابر خطاپوش ببار                    تا نگويند که آن وعده ايثار کجاست

حق به کان کرمش طرفه متاعی دارد                در و ديوار زند داد خريدار کجاست

آن خدائی که رحيم است و کريم است و غفور     گويد ای سوته دلان عاشق دلدار کجاست

من ژوليده به آوای جلی می گويم                    آنکه با توبه ستاند سپر نار کجاست

 پ ن: تو محل کار مامان هيچ کس روزه نيست و اين منو خيلی ناراحت می کنه و به اين فکر می کنم که چه قدر خدا غريبه تو اين دنيا و دلم بيشتر برای امام زمانم می گيره...!